بررسی تاثیر ساختار بلوری اکسید تیتانیوم بروی پاسخهای سلولی بافت استخوان
فرمت فایل : word ( قابل ویرایش ) میباشد.
چکیده
چسبندگی سلولی یکی از فرایندهای اصلی است که رشد، تکثیر، تمایز و کلیه فرایندهای سلولی را کنترل می نماید و در نتیجه در چگونگی عملکرد بایومتریالها در بدن نقش اساسی ایفا می نماید. چسیندگی سلولهای استخوان ساز بر روی سطح ایمپلنتها از ضروریات جهت یکپارچه سازی آنها در بافت استخوانی می باشد. یکی از روشهای مهم در بهبود عملکرد ایمپلنتهای تیتانیومی اصلاحات ساختاری می باشد. نشان داده شده است که نمونههای تیتانیم خالص تجاری با دو جهتگیری بلوری متفاوت که با دو روش نورد و اکستروژن شکلدادهشده بودند، دارای عملکرد متفاوتی در محیط های بیولوژیک می باشند. همچنین نشان داده شده است که فرایند ساخت نمونه های فلزی بروی فاز و ترکیب شیمیایی اکسید تشکیل شده بروی آن تاثیر گذار می باشد. با این وجود تاکنون گزارشی بر مبنای چسبندگی سلولی بروی بسترهای با جهت گیری خاص بلوری صورت نپذیرفته است. با توجه به این مسئله در این تحقیق بر آن شدیم تا از ساختارهای متفاوتی از اکسید های تیتانیم که دارای آرایش اتمی متفاوت و جهت گیری بلوری خاص می باشند استفاده نموده و تاثیر این آرایش اتمی را بر رفتار های بیولوژیکی از جمله چسبندگی سلولی بررسی نماییم. پس از آن خواص سطحی نمونهها با کمک آنالیز زاویه تماس آب و توپوگرافی و زبری سطوح بوسیله میکروسکوپ نیروی اتمی مورد مطالعه قرار گرفت، شیمی سطح هر بستر بوسیله روش اشعه ایکس تعیین گردید و تست چسبیدگی سلولهای استئوبلاست انجام و با فیبروبلاستها در زمانهای 2 و 4 ساعت مقایسه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که . میزان آبدوستی سطح نمونه های تک بلور بشکل معنی داری متفاوت بوده و این در حالی است که توپوگرافی و زبری یکسانی بین نمونه ها مشاهده گردید. چسبندگی و تکثیر سلولهای استخوانیبر روی نمونه TiO2 (1100) بیشتر از نمونه های دیگر تک بلور با آرایش اتمی (100) و (001) می باشد. نتیجهه جالب مشاهده شده در این مطالعه آن است که سلولهای فیبروبلاست بر روی نمونه TiO2 (1000) چسبندگی بالاتری را ازز خود نشان دادند. نتایج فوق دال بر آن است که سه نمونه اکسید تیتانیومی که دارای جهت گیری بلوری متمایز می باشندد به میزان قابل توجهی توانایی متفاوتی را به عنوان بستر برای چسبندگی سلول ارائه می نمایند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که ساختارهای اتمی متفاوت مواد می تواند به عنوان عاملی جهت کنترل و هدایت چسبندگی سلول عمل نماید که این امر کمک شایانی به بهبود تقابل های مشترک سلول- بستر نموده و منجر به تثبیت زودهنگام ایمپلنت در بدن و برقراری ارتباط مستقیم بین ایمپلنت و بافت استخوانی می گردد.
فرمت فایل : word ( قابل ویرایش ) میباشد.
