چکیده
چشم‌انداز سه‌بعدی از یک انسان شامل مجموعه‌ای از زیرسیستم‌ها است که به طور همزمان و مجزا از هم مشغول بهه کار هستند. مغز انسان با بهره‌گیری از انواع مختلف اطلاعات بصری (نشانه‌های عمق) موجود در صحنه اقدام به ادراک عمق تصویر می‌کند. برخی از نشانه‌های عمق با یک چشم قابل درک می‌باشند؛ مانند سایه، چشم‌انداز ، تغییر دید ناشی از حرکت و غیره. نشانه‌های دیگر مانند عمق و همگرایی، نیازمند همکاری دو چشم بایکدیگر است. بیشتر نشانه‌ها، برای درک بهتر تصاویر سه‌بعدی هستند. اگر چه فنآوری مورد نیاز برای ویدئو سه‌بعدی به سرعت در حال پیشرفت است، اثر این فن آوری در جنبه‌های ادراکی تصاویر سه‌بعدی به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. علاوه بر این، دقت معیارهای عینی برای ویدئوهای سه‌بعدی بررسی نشده است، که به این معنی است که در حال حاضر نیاز به آزمون‌های ارزیابی ذهنی زمان‌گیر و دقیق است. این معیارها در زمینه¬های مختلفی از جمله نهان¬نگاری در این تصاویر و فشرده¬سازی آنها کاربرد دارد. این امر به طور قابل توجهی مانع از تکثیر گسترده برنامه‌های ویدئویی سه‌بعدی به بازار مصرف می‌شود. در این رساله معیارهای ارائه شده جهت ارزیابی عینی و ذهنی کیفیت تصاویر سه-بعدی بررسی و تحلیل شده است. به علاوه با توجه به نقاط ضعف این معیارها، پیشنهاداتی جهت ارائه معیارهای کامل¬تر در کارهای تحقیقاتی آتی پیشنهاد شده است.
توجه: فرمت این پایان نامه ورد و قابل ویرایش است
