چکیده
حقوق دیپلماتیک از قدیمیترین بخشهای حقوق بینالملل است که پیدایش آن به پیدایش دولت و ضرورت برقراری ارتباط میان دولتها برمیگردد. از دیرباز دولتها برای ارتباط با یکدیگر گاه اقدام به تعیین نمایندگانی برای سفر به کشور دیگر میکردند. تنظیم روابط تجاری میان دو کشور و حمایت از مردم سرزمین خود که در آن سرزمین اقامت میکردند از مهمترین وظایف این نمایندگان بود. تحول مهم حقوق دیپلماتیک با تأسیس نمایندگیهای دائمی در اواخر دوران رنسانس در دولتشهرهای ایتالیا اتفاق افتاد. سران کشورها، وزارت خارجه و مقامات دیپلماتیک دو کشور در ملاقات های حضوری در اجلاسهای بینالمللی و یا از طریق انجام مکاتبات رسمی تمایل خود را به برقراری روابط دیپلماتیک و متعاقب آن تأسیس مأموریت دیپلماتیک در کشورهای یکدیگر اعلام میدارند، در هر حال برقراری روابط دیپلماتیک و ابراز تمایل طرفین به تأسیس نمایندگی در کشورهای یکدیگر نقطه آغاز فعالیت یک مأموریت دیپلماتیک میباشد. با توجه به تصویب موافقتنامه راجع به جلوگیری و مجازات جرایم علیه اشخاص مورد حمایت بین المللی و نظم نوین جهانی وگسترش روابط میان تمدن ها ارزیابی حقوق دیپلماتیک با نگاهی جدید از اهمیت ویژه ای برخوردار است. حال این سوال مطرح میشود که آیا می توان راه های معقولی را برای بهبود روابط بینالمللی دولتها یافت؟ این تحقیق با روش تحلیلی و با هدف شناسایی راه های بهبود روابط بین المللی در صدد است از طریق به کارگیری نمایندگان دیپلماتیک مجرب، روابط بین المللی دولتها را بهبود بخشد.
فرمت فایل : word ( قابل ویرایش ) میباشد.